Producteninformatie goed ingelicht beter kopen

Traditioneel wordt er gebruik gemaakt van analoge televisie. Sinds 1990 is digitale televisie (DTV) aan een opmars bezig.

Voordelen

Bij analoge televisie komen de signalen binnen als golf langs de kabel of antenne. Dit signaal is echter onderhevig aan storingen. Digitale televisie is hier minder kwetsbaar voor. De kwaliteit van het beeld is dan ook veel beter. Het digitale signaal is veel compacter, waardoor er ruimte is voor 200 zenders. Bovendien kan digitale televisie ook extra mogelijkheden aanbieden, zoals een elektronische programmagids, ondertiteling in verschillende talen, enz. Er is soms ook een mogelijkheid voorzien om programma’s op te nemen op een ingebouwde harde schijf (DVR) of via een aparte digitale videorecorder. Dan worden er extra signalen meegezonden die je videorecorder activeren bij het begin en einde van een tv-programma.

Hoe ontvangen?

Je kan een digitaal signaal op verschillende manieren ontvangen. Namelijk via:

• de kabel met DVB-C-technologie
• de ether met DVB-T-technologie
• de satelliet met DVB-S-technologie
• Internet (ADSL)

In Nederland en België zijn de meeste tv-toestellen enkel geschikt voor analoge beeldsignalen. Om toch digitale tv te kunnen kijken, heb je een decoder nodig. Een decoder zet het digitale signaal om in signalen die geschikt zijn voor je televisie. In de toekomst worden digitale televisietoestellen, waarin de decoder al ingebouwd zit, op de markt verwacht. Voor digitale televisie via de ether of de satelliet heb je bovendien ook nog een eigen (schotel)antenne nodig.

iDTV

Bij iDTV staat interactiviteit centraal. De gebruiker krijgt een aantal interactieve mogelijkheden aangeboden bovenop de gewone digitale tv. Zo kan je meespelen met een tv-quiz (bv. Nationale test), extra info opvragen (bv de ingrediënten bij een kookprogramma), films bekijken op aanvraag, e-mailen, spelletjes, enz. Je hebt hiervoor enkel je decoder nodig, een bijhorende afstandsbediening en een retourkanaal (bv om te stemmen voor Eurosong).

Aanbod

In Vlaanderen:

• Telenet Digital TV biedt sinds september 2005 digitale televisie aan. Analoge abonnees kregen een verminderd aanbod aan stations maar konden wel gratis overschakelen naar een digitaal abonnement. Je moet wel een decoder van Telenet aanschaffen: Telenet Digibox. Er is nog niet bekend wanneer Telenet ook HDTV zal aanbieden
• Interkabel startte op 15 december 2004 met hun digitale kanaal iN.DI. Het was de eerste aanbieder in Vlaanderen van HDTV.
• Belgacom biedt sinds juni 2005 ook digitale televisie aan.
• TVVlaanderen biedt digitale uitzendingen aan via satelliet sinds december 2005. Je kan hier vrij kiezen welke decoder je gebruikt. Eind 2007 zal men ook hier starten met HDTV.

In Nederland:

• CanalDigitaal zendt digitale tv uit via de satelliet.
• KPN en haar dochtermaatschappij Digitenne zenden uit via de ether.
• Via de kabel wordt DTV aangeboden door diverse kabelmaatschappijen: UPC, Multikabel, Casema,… Er zijn ook enkele HDTV-zenders.
• Via internet kan je ook digitaal kijken via KPN, Tele2 en digitale themakanalen van de publieke omroep.

Bij de aankoop van een nieuwe tv letten veel mensen op het energieverbruik van het toestel. Milieuvriendelijkheid en besparingen op je energiefactuur worden steeds vaker een doorslaggevende factor.Plasmatelevisies verbruiken meer energie dan LCD-televisies, maar niet zoveel als vaak gedacht wordt. Een LCD-tv heeft een constant stroomverbruik, omdat de lichtbron achter het scherm altijd in werking is. Bij een plasmatelevisie is het energieverbruik afhankelijk van de beeldinhoud. Een plasma-tv moet maar een plasmacel ontsteken om een pixel te laten oplichten. Duisternis wordt bij plasmaschermen verkregen door er geen elektrische stroom meer door te sturen. Bij donkere beelden zullen plasmaschermen dus zeer weinig stroom verbruiken. LCD-schermen verbruiken ongeveer evenveel als de klassieke beeldbuistelevisies, soms zelfs minder.Een beeldbuis of LCD-televisie met een doorsnee grootte (32 inch) verbruikt gemiddeld 100 Watt. Een plasmascherm verbruikt gemiddeld 140 tot 400 Watt.Televisies met grote schermen verbruiken meer stroom dan kleinere tv’s. Plasmatelevisies zijn alleen verkrijgbaar in grote formaten, vandaar de misvatting dat ze zoveel stroom verbruiken. Een plasmatelevisie kan maar maximum tot 30% meer stroom verbruiken.Ten slotte dit nog: het energieverbruik van een tv gaat omhoog naarmate het beeld is ingesteld op het geven van meer contrast en helderheid. Het vermogen kan tot 100 Watt hoger oplopen. Stel daarom het beeld niet te licht af. HD-ready plasmatelevisies verbruiken tot 80 Watt meer energie. Bij HD-ready LCD-tv’s is er geen verschil merkbaar.

Kijkafstand

Om de kijkafstand te bepalen, vermenigvuldig je de diagonaal van het scherm met 5.

Een voorbeeld:

Als je een scherm hebt met een diagonaal van 51 cm, kan je best op een afstand van ongeveer 2,5 meter van het tv toestel gaan zitten.

Kijkhoek

De kijkhoek is verschillend bij plasma- en lcd-schermen. Bij plasmaschermen is de kijkhoek 160- 180° horizontaal en verticaal. Bij LCD-schermen is dit afhankelijk van het type, maar de kijkhoek is in elk geval kleiner dan bij de plasmaschermen. Als je bij een LCD-scherm niet recht tegenover het scherm zit, kan er een verlies aan contrast en helderheid optreden. Dit probleem doet zich niet voor bij plasmaschermen: hier blijft de beeldkwaliteit gelijk onder elke hoek, net zoals bij een klassieke beeldbuistelevisie.

High definition of HD zorgt ervoor dat de beelden op uw tv worden uitgezonden in een hogere resolutie. Een tv met een HD-ready logo geeft de beelden dus scherper en levensechter weer. HD biedt zelfs vier tot vijf keer meer details dan het huidige PAL TV beeld.

Een PAL TV beeld bestaat uit 625 beeldlijnen, waarvan 576 beeldlijnen op het scherm te zien zijn. HDTV-beeld bestaat uit 1280 horizontale lijnen en 720 verticale lijnen of 1920 horizontale lijnen en 1080 verticale lijnen. Zowel de resolutie als de kleurgrootte zijn groter dan bij PAL. Bij PAL is het beeld opgebouwd uit 207.360 beeldpunten, bij HDTV is dat twee tot vijf keer zoveel.

Steeds meer en meer Europese omroepen zenden programma’s in high definition uit. Zo zullen de Olympische spelen en het WK-voetbal in HD worden uitgezonden. Hou er wel rekening mee dat wanneer u van deze HD-kwaliteit wil genieten u ook een HD-decoder dient aan te schaffen.

TV’s die HD-ready zijn kunnen worden aangesloten op andere toestellen die HD-ready zijn zoals verschillende camcorders en spelconsoles. HD-ready is het kwaliteitslabel voor toestellen die HDTV ondersteunen.
Bent u echter geen film-, sport- of gaming- liefhebber maar volgt u liever uw favoriete soap, dan biedt HD u weinig meerwaarde zolang uw soap niet in HD wordt uitgezonden.

Full HD

Full HD biedt u nog meer resolutie dan de HD. De resolutie bij full HD bedraagt 1920×1080. Voorlopig worden echter nog geen televisie-uitzendingen in deze zeer hoge resolutie uitgezonden. Op kleinere LCD-schermen kan je echter het verschil tussen Full HD en HD niet altijd onderscheiden. Ook valt het op dat Full HD televisies nog gevoelig duurder zijn dan HD tv’s.

Ben je van plan een LCD-televisie aan te schaffen, maar weet je niet zo goed wat al die moeilijke termen betekenen? Om je op weg te helpen, vind je hier alvast een handig lijstje.

Multipixel

Een LCD-scherm met de multipixel-technologie gebruikt voor iedere pixel die hij moet weergeven twee pixels. Daardoor worden de kleuren weergegeven en kun je gemakkelijk vanuit een scherpe hoek naar het scherm kijken.

Matrix

De matrix van een LCD-tv is ofwel actief, ofwel passief. Een tv-toestel met passieve matrix controleert niet alle pixels van het inkomende licht, een met actieve matrix verstuurt de elektrische signalen nauwkeuriger naar de pixel. Daardoor neemt de kans op vage vlekken af. LCD-tv’s met actieve matrix kosten iets meer. Schermen met actieve matrix maken gebruik van TFT (Thin Film Transistor) en LTPS (Low Temperature Polycrystalline Silicon).

Responstijd

Bij LCD-televisies kunnen er wel eens beeldvertragingen optreden. Bij snelbewegende beelden krijg je dan wel eens veegeffecten, wat het tv-kijken er beslist niet aangenamer op maakt. De responstijd is de tijd die een pixel nodig heeft om te draaien. Hoe lager de responstijd van je LCD-tv is, hoe minder veegeffecten. Oudere LCD-tv’s hadden een responstijd van 32 ms (milliseconden), bij nieuwe ligt die al veel lager. Bij de huidige generatie LCD-tv’s ligt de responstijd tussen 4 tot 25 seconden.

Resolutie

De resolutie van een beeldscherm geeft de scherpte van het beeld weer. Hoe hoger de resolutie, hoe scherper het beeld zal zijn. Een HD-tv telt minstens 1920×1080 pixels. Tv-zenders gaan in de toekomst steeds vaker gebruik maken van HDTV (high-definition television). Als je hiervan gebruik wilt maken, kun je best al kiezen voor een HDTV-ready televisie.

Contrastratio

De contrastratio is het getal dat het verschil tussen de lichtste en de donkerste punten op een beeldscherm weergeeft. Hoe hoger dit getal, hoe beter de weergave. Een contrastratio van 300:1 is vrij laag, een contrastratio van 500:1 hoog.

Als je op zoek bent naar een nieuwe flatscreen-televisie, zijn er een hoop factoren waarmee je rekening moet houden. Zoek eerst eens rustig de verschillen tussen plasma en LCD uit voor je naar de winkel trekt.

Grootte

Denk eerst eens na over de grootte van de tv die je in huis wilt halen. Neem de maten op van het plekje waar je hem graag zou willen neerzetten of hangen. Wil je niet groter gaan dan een 37-inch scherm, dan kom je automatisch uit bij de LCD-televisies. Voor schermen vanaf een grootte van 94 centimeter zijn plasmaschermen beter geschikt. Een plasmatelevisie is pas verkrijgbaar vanaf die grootte. Als je graag wilt genieten van de voordelen van HD-televisie, loont het zeker de moeite uit te kijken naar een groter model.

Beeldscherpte en kleur

Het beeld van een LCD–televisie is een stuk scherper. In de winkel, waar veel licht is, zul je dus al gauw de neiging hebben voor een LCD-tv te kiezen. Toch geeft een plasmascherm een veel realistischer beeld. In een donkere woonkamer kan een LCD-scherm al snel hard en onnatuurlijk overkomen. Neem de tijd om de beelden met elkaar te vergelijken. In veel winkels is de omgeving van een woonkamer nagebootst. Neem verschillende kijkhoeken aan en kijk of het beeld hetzelfde blijft. Plasmaschermen kunnen miljarden kleuren weergeven, LCD-schermen creëren kleuren door kleuren weg te nemen van zuiver wit, waardoor er vaak kleuren overheersen en de beelden realistisch blijven.

Contrast

Ook belangrijk om op te letten bij de aankoop van een nieuwe flatscreen-tv is de contrastratio. Dat is de verhouding van de lichtintensiteit van de lichtste en donkerste kleuren die een tv kan weergeven. Heb je een tv met een hoge contrastratio, dan is een zwarte kleur ook echt zwart. Bij tv’s met een lagere contrastratio zie je dan eerder donkergrijs. Plasmatelevisies geven een beter contrast dan LCD-tv’s.

Responstijd

LCD-tv’s kennen vaker vertragingen dan plasmatelevisies. Dat kan onder meer storend zijn bij sportwedstrijden. De LCD-techniek werd immers ontworpen voor statische beelden en niet voor bewegende. Bij snelbewegende beelden treden er dan veegeffecten op, wat zeer storend kan zijn. Hoe lager de responstijd van een tv is, hoe sneller de beelden op het scherm worden opgebouwd. De oude generatie LCD-tv’s hadden een responstijd van 32 ms, maar bij de nieuwe ligt die al veel lager. Toch kunnen veegeffecten nog altijd voorkomen, besteed hier dus zeker aandacht aan in de winkel.

Resolutie

Hoe hoger de schermresolutie is, hoe scherper het beeld er zal uitzien. LCD-tv’s hebben meestal een iets grotere resolutie dan plasma-tv’s. HD-tv’s tellen 1920×1080 pixels. Bij plasmatelevisies vind je die resolutie alleen op schermen groter dan 50 inch, bij LCD kan dat al bij schermen groter dan 37 inch.

Haast iedereen die vandaag een tv koopt, kiest voor een platte televisie. Dat soort televisies wordt dan ook steeds meer betaalbaar. Er bestaan twee grote groepen: plasma en LCD. Maar wat is nu het verschil tussen die twee? Voor welke tv kan je het best kiezen?Plasmaschermen bestaan uit honderdduizenden onbeweeglijke gascapsules die gevuld zijn met gassen als zenon en neon. Die capsules zijn bedekt met fosfor en verwerkt in een gasplaat voorzien van elektroden. Tijdens het tv-kijken lichten de cellen op in een bepaalde kleur en produceren licht.LCD staat voor Liquid Crystal Display. Die technologie bestaat uit vloeibare kristallen die tussen twee lagen glas zitten. Bij het televisiekijken laten die kristallen een bepaalde hoeveelheid licht door van de lamp die zich achter het scherm bevindt. LCD wordt ook wel TFT genoemd, Thin Film Transistor.

Verschillen

1. Plasmaschermen hadden en hebben, tegenwoordig wel in mindere mate, last van ‘inbranden’. Dat betekent dat er bij lang stilstaande afbeeldingen (zenderlogo, wedstrijdscores) beeldresten kunnen overblijven. Dit probleem is al grotendeels van de baan geruimd met de nieuwe generatie plasmaschermen. Sommige plasmatelevisies maken gebruik van de pixel-shifttechniek.2. Het beeld van een LCD-televisie is scherper, maar het beeld van een plasmatelevisie oogt realistischer. Een plasmascherm kan meer en beter kleuren weergeven dan een LCD. De weergave van zwarte en donkere kleuren is bij een plasmascherm ook beter dan bij een LCD-scherm. Wie een echt bioscoopgevoel wil krijgen, kiest doorgaans voor een plasmascherm, dat tot een miljard kleuren kan weergeven.3. LCD-schermen bestaan uit veel pixels. Om de juiste beelden weer te geven, is er veel software nodig, waarmee beeldvertraging kan optreden. Hoe groter het scherm, hoe meer vertraging de televisie kan oplopen.4. Het grote voordeel van een LCD-televisie is het stroomverbruik. Een LCD-televisie verbruikt veel minder dan een plasmatelevisie. Een LCD-televisie verbruikt ongeveer evenveel als een beeldbuistelevisie. De lichtbron achter het LCD-scherm is altijd in werking, waardoor een LCD-scherm een constant stroomverbruik heeft. Bij een plasmatelevisie loopt het stroomverbruik gelijk met de beeldinhoud. Op een jaar kan dat een verschil betekenen van een paar honderd euro. LCD-schermen zijn bovendien ongeveer de helft goedkoper dan plasmaschermen.5. Bij een gewone beeldbuistelevisie en een plasmascherm kun je uit elke hoek alles goed zien, bij een slecht LCD-scherm moet je er recht voor zitten. als je vanuit een scherpe hoek naar een LCD-scherm kijkt, zal je zien dat alles waziger is. Plasmaschermen hebben wel de neiging het zonlicht te reflecteren.6. Tot een paar jaar geleden hoorde je wel eens dat plasmaschermen minder lang meegaan, maar met de nieuwe techniek blijkt dit niet meer te kloppen. De levensduur is ongeveer dezelfde als die van LCD. De lichtbron van een LCD-tv gaat wel maar tussen de 10.000 tot 25.000 uren mee.

Automobilisten, wandelaars, fietsers: iedereen profiteert met volle teugen van de voordelen van een gps. Ook motorrijders hebben de gps enkele jaren geleden ontdekt.

Er zijn verschillende navigatiesystemen die zich specifiek op motorrijders richten op de markt. Zowel Garmin als TomTom hebben enkele zeer degelijke modellen op de markt. Op dit moment zijn er al zoveel gps-systemen beschikbaar dat het moeilijk is om een keuze te maken. Sommige navigatiesystemen zijn ook perfect bruikbaar in de auto.

Aankoop

Bij de aankoop van een gps voor de motor, let je op volgende factoren:

• Waterdichtheid
• Leesbaarheid in het zonlicht
• Gps moet shockproof zijn (bestand tegen harde schokken en vallen)
• Gps moet gemakkelijk te bevestigen zijn en gevoed kunnen worden door de motoraccu.
• Batterij: gaat de batterij lang genoeg mee voor je motorreizen?
• Zijn er gemakkelijk updates van de software en kaarten verkrijgbaar?
• …

Navigatietoestellen voor motorrijders zijn vaak uitgerust met extra functies, zoals: verkeersinformatie, gesproken stembeschrijvingen, mogelijkheid tot vermijden van snelwegen, mogelijkheid tot handenvrij telefoneren, points of interest, handschoenvriendelijke bediening, mp3, …

Het gebruik van een PDA als navigatiesysteem voor de motor is ten sterkste af te raden. Stof en condens zullen het toestel geleidelijk aan beschadigen, totdat het uiteindelijk niet meer bruikbaar is.

Niet alleen voor wandelaars en automobilisten heeft de gps zijn voordelen al bewezen, ook fietsers doen steeds vaker een beroep op een gps-ontvanger.

Net zoals bij wandelingen, kun je ook bij fietstochten op voorhand hele routes in je gps opslaan. Op het internet vind je talloze websites met uitgestippelde fietsroutes. Je kunt ook zelf routes uitzetten door je gps bij ieder kruispunt de positie te laten bepalen.

Een gps biedt doorgaans meer mogelijkheden dan een gewone fietscomputer. Een gps is een handig hulpmiddel voor zowel toerfietsers als mountainbikers en sportfietsers.

Aankoop van een draagbare gps

Het gamma gps-toestellen waaruit fietsers kunnen kiezen is hetzelfde als dat van wandelaars. Er bestaan nog geen toestellen die specifiek bedoeld zijn voor fietsers. De meeste autonavigatiesystemen zijn niet geschikt voor op de fiets. Let bij de aankoop van een gps eerst op volgende factoren:

• Gebruiksvriendelijkheid: Hoe ligt het toestel in de hand?
• Gewicht van het toestel
• Scherm: is het scherm duidelijk leesbaar; Kun je het ook in het donker lezen?
• Extra functies (digitaal compas, wegenkaarten, hoogtemeter, …)
• Aansluiting op de computer
• Geheugen: hoeveel routes en waypoints kan de gps-ontvanger opslaan?
• Waterdichtheid
• Signaalontvangst: ontvangt het toestel ook in bosrijke gebieden nog een signaal?

Neem altijd extra batterijen mee en een kaart voor als het toestel het laat afweten!

Garmin heeft een heel gamma gps-toestellen speciaal voor de fiets, de egde series met het top toestel garmin edge 705 zijn op dit moment de beste fiets gps toestellen.

Niet alleen autobestuurders, maar ook wandelaars hebben de talloze voordelen van een gps ontdekt. Met een gps is het risico op verdwalen veel kleiner, je hebt geen stafkaarten meer nodig en het toestel biedt je veel meer informatie dan een compas. Je verliest geen kostbare tijd meer waardoor je zonder zorgen van de omgeving kunt genieten.Een gps houdt tegenwoordig meestal ook bij hoe lang en hoe ver je gelopen hebt, en wat je gemiddelde snelheid was.

Een gps bepaalt tijdens je wandeling je positie en de richting waarin je voorbeweegt. Tegenwoordig beschikken de meeste toestellen ook over kaarten, zodat je jezelf op het schermpje ziet voortbewegen.

Wat heb je nodig?

Een gps-ontvanger. In de winkel vind je veel gps-systemen voor autobestuurders, maar er is ook een ruim aanbod aan gps-ontvangers voor wandelaars en fietsers. Deze zijn ongeveer even groot als een mobiele telefoon en passen dus perfect in een broekzak of een rugzak. Je kunt ze ook aan een koordje rondje nek hangen. Een gps-ontvanger voor wandelaars zal minstens zo’n 100 à 150 euro kosten. De goedkoopste modellen kun je echter niet aansluiten op je computer. Hoe meer mogelijkheden het toestel biedt, hoe meer je er voor zult betalen.

Voordat je aan je wandeling begint, geef je de coördinaten in van de zogezegde waypoints, herkenbare punten waar je tijdens je wandeling langs wandelt. Die waypoints kun je zelf opslaan tijdens je wandeling, maar je kunt ook op voorhand hele wandelingen of tracks downloaden van internet en via je computer naar je gps-ontvanger downloaden. Op het internet vind je al honderden websites met gps-wandelroutes.
De marktleider in gps-ontvangers voor wandelaars is Garmin. Andere bekende merken zijn Eagle, eTrex, Lowrance, Magellan en vele anderen.

Waar let je op bij de aankoop?

Denk op voorhand goed na over wat je van het toestel verwacht. De volgende eigenschappen zijn erg belangrijk:

• Gebruiksvriendelijkheid: Hoe ligt het toestel in de hand?
• Gewicht van het toestel
• Scherm: is het scherm duidelijk leesbaar; Kun je het ook in het donker lezen?
• Extra functies (digitaal compas, wegenkaarten, hoogtemeter, …)
• Aansluiting op de computer
• Geheugen: hoeveel routes en waypoints kan de gps-ontvanger opslaan?
• Waterdichtheid
• Signaalontvangst: ontvangt het toestel ook in bosrijke gebieden nog een signaal?

Geocaching

Een populair nieuw fenomeen is geocaching. Geocaching is een van oorsprong Amerikaanse spel waarbij je met gps op zoek gaat naar een schat. Op voorhand krijg je de coördinaten van de plekken waar je de schat kunt gaan zoeken. Wereldwijd is er al een heel netwerk van geocachers actief, die tijdens hun wandelingen schatten voor elkaar achterlaten. Als je iets uit de ‘cache’ neemt, moet je daarna zelf iets achterlaten voor de volgende wandelaar.