Producteninformatie goed ingelicht beter kopen

De aanschaf van een navigatiesysteem is een dure aangelegenheid. Maar wist je dat je zelf ook een gps-systeem in elkaar kunt steken dat veel goedkoper is?

Het duurste deel van een navigatiesysteem is de computer met het beeldscherm. Die gps-computer kun je gemakkelijk vervangen door een laptop. Vervolgens moet je de nodige sofware op je computer installeren. Veel routeplanners als Route 66, Microsoft MapPoint en andere ondersteunen de aansluiting van een gps-toestel. De nieuwe versies van die softwareprogramma’s bieden zelfs gesproken wegbeschrijvingen aan, precies zoals een gewone gps.

Om je laptop om te toveren tot een volwaardig navigatiesysteem, moet je enkel een draagbare gps-ontvanger op je laptop aansluiten. De draagbare gps-ontvanger, vooral bedoeld voor wandelaars, fietsers en andere avonturiers, moet wel een aansluiting hebben voor je computer.

De routeplanners kunnen de route berekenen en geven de positie van je auto op de kaart aan ten opzichte van de berekende route.
Een grote beperking van het gebruik van de laptop als gps is de beperkte duur van de batterij. Tijdens lange autoritten zul je hem dus niet de hele tijd kunnen gebruiken. Maar ken je de weg in grote lijnen en heb je soms gewoon eventjes hulp nodig, dan is de laptop een goed alternatief.

Je wilt een gps kopen, maar weet niet hoe te beginnen? Niet moeilijk, met die honderden modellen die er op de markt zijn! Vraag jezelf dus eerst af wat je van de gps verwacht. De mogelijkheden van de toestellen kunnen namelijk sterk van elkaar verschillen.

Nog belangrijker is hoeveel je aan je gps wenst uit te geven. Een gps met veel mogelijkheden is haast altijd duurder. Bepaal dus op voorhand aan welke specificaties je gps moet voldoen en beperk je tot die categorie. Het heeft geen zin veel geld uit te geven aan een gps met mogelijkheden die je toch niet benut. Maar je wil natuurlijk ook geen gps die niet aan je eisen voldoet.

Hier vind je alvast vijf zaken die je bij de aankoop van een gps zeker niet uit het oog mag verliezen:

Scherm

Kies voor een gps met een goed kleurenscherm dat je langs alle kanten goed kunt lezen. Hoe groter het scherm, hoe duurder het navigatiesysteem zal zijn. Maar ook grote schermen zijn vaak niet goed leesbaar in het zonlicht! Test dit zeker op voorhand uit!

Kaarten

Iedere gps biedt tegenwoordig kaarten op straatniveau aan. Veel gps-toestellen beschikken tegenwoordig over 3D-kaarten, wat vaak nog duidelijker is. sommige fabrikanten vragen geld om extra kaartjes van je websites of cd’s te downloaden. Als je een reis naar het buitenland plant, kan dit een dure aangelegenheid worden. Kies een gps waarvan je zeker bent dat je de software en kaarten gemakkelijk en goedkoop kunt updaten. De meeste draagbare modellen kun je via een USB- of seriële poort met de gps verbinden. Zo kun je de nieuwe kaartjes en software meteen uploaden. Bij ingebouwde gps-systemen worden de kaartjes meestal van een cd of dvd gelezen. Voor een up-to-date versie heb je dan enkel de nieuwste schijfjes nodig.

Vorm

Stem de keuze van je gps af op je reisgewoonten. Ben je iemand die vaak lange reizen moet maken, kies dan voor een model met harde schijf. Als je de gps niet zo vaak gebruikt, zal een model met geheugenkaart al volstaan. Wil je graag een gps die je in meerdere auto’s kunt gebruiken, bijvoorbeeld om te delen met het hele gezin,  kies dan voor een licht en gemakkelijk te installeren draagbaar model. Kies je voor een ingebouwd navigatiesysteem, laat het dan door een vakman installeren.

Navigatiemogelijkheden

Hoe meer mogelijkheden je gps-systeem biedt, hoe meer je zult betalen. Vandaag biedt ieder standaardmodel je al kaartjes op kaartniveau met gesproken wegaanwijzingen. Maar tegenwoordig zijn er ook al modellen op de markt die tekst naar spraak omzetten. Specifieke straatnamen worden dan bijvoorbeeld ook al uitgesproken. Andere opties die voor veel mensen echt een must zijn op hun gps: een begrijpelijke points of interes-database met tankstations, winkels, hotels, luchthavens, ziekenhuizen, restaurants en nog veel meer, een adressenboek, een touch-screen, automatische routeaanpassing als je een andere weg inslaat, verschillende kaartperspectieven (3D, vogelperspectief,…), mogelijkheid tot verkeer- en weerwaarschuwingen,…

Accessoires

Veel navigatiesystemen zitten al klaar voor gebruik in de doos. Maar er zijn ook veel modellen die extra accessoires aanbieden: hulpantennes om de signaalontvangst te verbeteren, , opbergdoosjes voor als je je gps niet gebruikt, extra kaarten, bergtoestellen,…  Besteed voldoende aandacht aan welke accessoires je nodig hebt en welke overbodig zijn.

Er zijn honderden verschillende navigatiesystemen op de markt. Maar hoe weet je nu welk een goed gps-systeem is en waar je precies op moet letten?

In de eerste plaats kun je best eens goed nadenken over waarvoor je je gps gaat gebruiken. Wil je een navigatiesysteem dat tegelijkertijd zorgt voor je in-car entertainment (dvd’s, mp3’s,…) of wil je een goedkoop maar degelijk draagbaar basismodelletje? Ga je er lange autoreizen mee maken of blijf je in eigen land?

Waaraan kun je nu een goed navigatiesysteem herkennen? Het belangrijkste onderdeel van het navigatiesysteem is zonder enige twijfel de ontvanger. Die moet krachtig genoeg zijn, zodat het signaal niet vaak wegvalt. De beste gps-ontvangers zijn uitgerust met de SiRFstar III-chips. Deze ontvangers kunnen zelfs in drukke steden altijd een signaal ontvangen en vinden hun locatie zeer snel terug in een nieuwe omgeving. Andere elementen waar je zeker op moet letten, zijn: een groot, leesbaar scherm, de variëteit aan routeopties en kaarten, de database met points of interest,…

Schermmaten variëren van een kleine 2.1 inch tot een reusachtig 7 inch-scherm. 2.1 inch-schermen zijn ideaal voor wandelingen. Een scherm van 7 inch is meer iets voor een camper. De ideale maat voor een gps-systeem dat je op je dashboard wilt bevestigen is iets tussen 3.5 tot 5 inches.

Een belangrijke factor bij de aankoop van je nieuwe navigatiesysteem is zonder enige twijfel ook de prijs. Een standaard mobiel gps-systeem vind je al vanaf 150 euro, terwijl een inbouwmodel met alles erop en eraan al gauw 1500 euro kost. Zo’n laaggeprijsd navigatiesysteem heeft dikwijls een klein scherm. Vaak moet je ook zelf de kaarten nog naar het geheugenkaartje laden. Wie bereid is iets meer geld uit te geven, kirjgen in ruil meestal een groter scherm, een krachtige ontvanger, Bluetooth- en multimediamogelijkheden. De prijzige toestelletjes bieden vaak voorgeladen kaarten van Europa en een uitgebreide, gemakkelijk te doorzoeken points of interest-database aan. Denk op voorhand goed na over wat je eigenlijk nodig hebt!

De interface van je gps is ook erg belangrijk. Deze moet duidelijk zijn, de gebruiker moethet gps-systeem intuïtief kunnen gebruiken. Veelgebruikte functies moet je gemakkelijk kunnen vinden van op het hoofdscherm. Nog beter wordt het wanneer het gps-toestel specifieke knoppen bevat, zodat je door een simpele knop in te drukken, naar de belangrijkste functies kunt navigeren. Maar het moet net zo gemakkelijk zijn om terug naar het scherm met je kaartje te gaan! Bijna alle navigatiesystemen beschikken over 2D-kaartjes, maar er zijn er ook met 3D-kaartjes, die je een nog realistischer beeld geven.

Even belangrijk als het gps-systeem is de navigatiesoftware. Alle gps-toestellen werken met software die in de meerderheid van de gevallen door de fabrikant zelf ontwikkeld is.

Veel software geeft je ook de gelegenheid ‘points of interest’ als winkels, hotels, parkeerplaatsen, tankstations, ziekenhuizen, of geldautomaten op te sporen. Op bepaalde gps-systemen kun je die lijst zelf aanvullen.

Bij ieder softwarepakket krijg je wegenkaarten. Dit kunnen kaarten zijn van alleen de Benelux of van heel Europa. Die kaarten staan allemaal op een geheugenkaart, op cd’s of dvd. Die kaarten kun je doorgaans in tweedimensionaal of driedimensionaal zicht weergeven.

Als je een andere weg neemt dan de gps in eerste instantie aangaf, berekent de software zonder problemen een nieuwe route voor je. Sommige gps-systemen ontvangen zelfs de signalen van het Traffic Message Channel, waar nieuwe verkeersgegevens (ongevallen, wegwerkzaamheden,…) binnenstromen en berekenen op basis van die gegevens nieuwe routes. Nieuwe gps-systemen geven vaak flitslocaties weer. Kom je in de buurt van een flitspaal, dan krijg je een waarschuwing te horen. Bepaalde gps-systemen bieden je zelfs weersinformatie aan. Nieuwe toestellen zijn vaak uitgerust met een waaier aan mogelijkheden. Je kunt er mp3’s op beluisteren reisgidsen bekijken, foto’s op het toestel zetten en doorbladeren, …

Download op het internet regelmatig nieuwe software voor je gps.

Naast de ingebouwde en draagbare gps-systemen zijn er steeds meer pda’s en gsm’s met navigatiefunctie op de markt.

Pda

Een pda (personal digital assistent) is een elektronische zakagenda. Maar sinds de komst van gps heeft de pda er nog functies bij gekregen. Een pda met gps-antenne bestaat uit een gps-antenne als ontvanger van het signaal (soms Bluetooth) , een geheugenkaartje om de landkaarten op op te slaan, een houder om de pda in je auto te bevestigen, een kabel om aan de sigarettenaansteker van de auto te bevestigen en een ingebouwde luidspreker. Wie wel al over een pda beschikt, maar nog geen gps heeft, is dus vaak goedkoop af door zich gewoon een navigatiepakket aan te schaffen.

Gsm

De nieuwste rage? Een gsm met navigatiefunctie! Een gsm heb je praktisch altijd bij je, wat dus altijd handig is als je ergens onverwacht de weg moet zoeken. De ‘smartphones’ die zijn uitgerust met navigatieunctie hebben een ontvanger die vaak werkt met Bluetoothverbinding, hoewel er ook versies met draad bestaan. Een smartphone met gps is ook ideaal als besturingssysteem tijdens wandelingen en fietstochten. De kaarten en de navigatiesoftware voor op je gsm moet je je dikwijls nog apart aanschaffen.

Pda’s en gsm’s zijn tegenwoordig al lang niet meer de enige toestellen met navigatiefunctie. Voorbeelden van andere toestellen met navigatiefunctie zijn: USB-sticks, fotocamera’s, … al gaat het in die gevallen maar om een paar modellen en valt het nog maar af te wachten of ze even populair worden als de pda’s en gsm’s. Vaak zijn deze toestellen wel minder krachtig dan een gewone gps.

Over het algemeen kun je stellen dat er twee grote groepen navigatiesystemen bestaan voor de auto: draagbare en ingebouwde. Maar welk moet je kiezen? Wij zetten de belangrijkste voor- en nadelen hier op een rijtje.

Ingebouwd gps-systeem

Bij de ingebouwde gps-systemen heb je twee keuzes. Autoconstructeurs bieden steeds vaker een gps-systeem aan als optie bij de aankoop van een nieuwe wagen, maar je kunt er ook voor kiezen het navigatiesysteem later in je auto te laten inbouwen.

Voordelen:

1. Een ingebouwd systeem is duurder dan een draagbare gps, maar hij werkt ook nauwkeuriger. Een ingebouwd navigatiesysteem is rechtstreeks verbonden met de wielen en de versnellingsbak van je auto.
2. Je hebt geen extra hulpstukken meer nodig: geen oplaadsnoer of bevestigingskits, …
3. Bij draagbare gps-systemen valt het satellietsignaal vaak weg (in een tunnel, tussen hoge gebouwen, …). Bij ingebouwde systemen wordt de functie van de gps-antenne tijdelijk overgenomen door gyrosensoren.
4. Een ingebouwd gps-systeem oogt aantrekkelijker, het wordt mooi geïntegreerd in het dashboard.
5. De stemweergave is gemakkelijk te regelen want het navigatiesysteem is aangesloten op de luidsprekers van je auto.
6. Modellen die je achteraf laat inbouwen bieden vaak een heleboel entertainmentfuncties aan: dvd’s bekijken , cd’s beluisteren, … (in-car entertainment)
7. Minder kans op auto-inbraken. Een draagbaar toestel is immers gemakkelijker te stelen.

Nadelen:

1. Een ingebouwd gps-systeem is een flink stuk duurder dan een draagbaar systeem.
2. Vaak is de software van de navigatiesystemen van autofabrikanten een beetje verouderd en is het moeilijk updates ervan te vinden.

Draagbaar gps-systeem

Voordelen:

1. Het grote voordeel bij draagbare navigatiesystemen is de flexibiliteit en compactheid. Je kunt ze gemakkelijk aansluiten en weer loskoppelen. Ideaal om in verschillende auto’s te gebruiken. Je kunt ze vaak ook voor ander doeleinden gebruiken: wandelinge, fietstochten, …
2. Tegenwoordig komen er meer en meer PDA’s (personal digital assistent, elektronische zakagenda) of gsm’s met ingebouwde gps-functie op de markt.
3. Draagbare gps-systemen zijn veel goedkoper dan ingebouwde.
4. De software kun je meestal gemakkelijk updaten.
5. de draagbare gps-systemen zijn onmiddellijk klaar voor gebruik. Je haalt ze uit de doos en je kunt vertrekken.

Nadelen:

1. Je hebt steeds een aparte bevestigingskit en oplaadsnoer nodig en je moet de gps opladen via de sigarettenaansteker.
2. Je kunt ze niet gebruiken als entertainmentsysteem, op sommige draagbare toestellen kun je wel foto’s bewaren of mp3’s afspelen.
3. Risico op auto-inbraak en diefstal wordt veel groter. Draagbare gps-systemen zijn immers gemakkelijk los te koppelen.

Het Global Positioning System (gps) is een wereldwijd navigatiesysteem dat gebruik maakt van radiosignalen die uitgezonden worden door satellieten. Via een radio-ontvanger kun je met behulp van gps van overal op aarde je precieze positie bepalen.

Het gps-systeem werd in de jaren’ 70 ontworpen en gecreëerd door het Amerikaanse Ministerie van Defensie. Het moest de Amerikaanse soldaten ondersteunen bij het bepalen van hun positie. De eerste satellieten werden gelanceerd in 1974. Op dit moment bestaat het systeem uit minstens 24 satellieten die op een hoogte van minstens 20.000 km. in zes vaste banen rond de aarde draaien. Ze zenden elk een eigen signaal uit. Gps zoals we het nu kennen, bestaat sinds 1995, maar sinds 2000 kende de navigatiesystemenindustrie een echte boom. Gps wordt nu wereldwijd gebruikt door automobilisten, maar ook door wandelaars en fietsers.

Om exacte locaties te bepalen, slaat de gps-ontvanger de gegevens die de satellieten via radiogolven doorstuurt op in zijn geheugen. In die gegevens zit onder meer een aanduiding van de plaats waar de satellieten zich bevinden. De baan van de satellieten kan altijd een beetje afwijken, daarom meten grondstations met behulp van een radar de nauwkeurigheid van het signaal na.

De uitgezonden radiosignalen bevatten tijdsaanduidingen, waardoor de gps-ontvanger perfect in staat is van alle satellieten binnen zijn bereik te bepalen hoe lang hun signalen erover deden hem te bereiken. Deze tijdsduur wordt vermenigvuldigd met de snelheid van radiosignalen (300.000 km./sec). Zo kan hij de afstand van de satelliet tot de ontvanger uitrekenen.

Maar nadat die afstand berekend is, blijven er nog een hoop mogelijkheden over. Daarom gebruikt het systeem de signalen van verschillende satellieten. De eerste satelliet vormt een denkbeeldige bol waar hij zelf het middelpunt van is. De ontvanger moet zich ergens op de omtrek van die bol bevinden. een tweede en een derde satelliet vormen ook bollen. Die derde bol duidt nog twee punten aan, waarvan er maar een zich op het aardoppervlak bevindt. Maar om helemaal nauwkeurig te zijn, zijn er vier satellieten nodig. De klok in de ontvanger is namelijk niet zo nauwkeurig als die van de satelliet.

De positiebepaling wordt nauwkeuriger naargelang de ontvanger meer satellieten kan ontvangen. Over het algemeen kan de positie die de ontvanger aangeeft tot 25 meter verschillen van de werkelijke positie.

In Europa maken we tot nu toe gebruik van het Amerikaanse gps-systeem, Navstar. Europa werkt (samen met enkele andere landen) wel al enige tijd aan een eigen navigatiesysteem, Galileo. Dit systeem zou in 2012 operationeel moeten zijn. Galileo zal welop Navstar aangesloten worden. Rusland heeft zijn eigen gps-systeem: Glonass.

Waarom niet kiezen voor een zwemvijver in plaats van een zwembad? een zwemvijver oogt mooier, is milieuvriendelijker en heeft minder onderhoud nodig. De talloze voordelen zijn niet op een hand te tellen!

Ten eerste oogt een zwemvijver veel mooier dan een zwembad en is hij beter te integreren in de omgeving. Bovendien zijn de aanlegkosten minder hoog dan die van een gewoon zwembad.

Een zwemvijver vraagt veel minder onderhoud dan een klassiek buitenzwembad en is milieuvriendelijker. Een zwemvijver zuivert zichzelf namelijk op een natuurlijke manier, waardoor je geen milieuonvriendelijke goedjes als chloor en andere chemicaliën hoeft te gebruiken. De natuurlijke filter van de vijver bestaat uit verschillende soorten waterplanten.

Verder kan je je zwemvijver volledig vormgeven naar jouw wensen. De vijver moet toch volledig uitgegraven worden en wordt bekleed met folie, wat zowat elke vorm mogelijk maakt. Je kunt bijvoorbeeld ondiepe delen integreren voor de kinderen.

Een zwemvijver wordt opgedeeld in twee zones: een zone om in te zwemmen, een zone voor de waterplanten die samen de natuurlijke filter vormen. De filterzone neemt een kwart tot een derde van de normale oppervlakte in beslag. Een zwemvijver neemt dus iets meer plaats in dan een zwembad.

De wettelijke verplichtingen voor een zwemvijver zijn hetzelfde als voor een zwembad.

Aanleg

In volgorde:

• Uitgraven van de vijver
• Verwijderen scherpe voorwerpen (stenen, boomwortels,…)
• Wanden en randen afwerken, vijverrand versterken (met hout of beton)
• Folie- en beschermvlies aanbrengen (voorkom plooien!)
• Laag vijverbodem aanbrengen
• Planten in de vijver zetten
• Vullen met water
• Installatie van een pomp

Planten en vissen

In een zwemvijver worden doorgaans geen tot zeer weinig vissen gezet. Kies voor insectenetende vissen als goudwinden of rietvoorns. Plantenetende vissen zijn te vermijden, zij zorgen voor veel mest.
Het kloppende hart van je zwemvijver zijn de planten. Voor een zwemvijver kies je zuurstofplanten , een klein aantal drijvende planten en boven het water groeiende planten voor de vijverranden. De planten worden geplant in kiezel, substraat of lavasteentjes. Substraat en lavasteentjes houden ook het organisch vuil in het water tegen.

Onderhoud

Een keer per jaar (minstens), best in het vroege voorjaar, moet de natuurlijke filter van je zwemvijver een onderhoudsbeurt krijgen. De water- en moerasplanten worden gesnoeid en het organisch afval verwijderd. Op dit moment kun je ook best de hardheid van het water meten en een hoeveelheid zeewierkalk toe te voegen.
Maak de bodem tijdens het zwemseizoen regelmatig vrij van organisch afval. Hiervoor kun je een netje gebruiken of een zwembadstofzuiger. Stofzuig niet in de buurt van de filter! De wanden kun je afvegen met een zachte borstel. Span in de herfst een net over je vijver om de vallende bladeren op te vangen. Verder kun je investeren in een zandfilter en een skimmer om het onderhoud van je zwemvijver te optimaliseren.

Zwembadoverkapping

Een zwembadoverkapping of zwembadoverdekking zorgt ervoor dat je ook bij slecht weer van je buitenzwembad kunt blijven genieten. Een zwembadoverkapping vind je in alle maten en soorten.

Voordelen:

• Je kunt in ieder seizoen en bij alle weersomstandigheden genieten van je zwembad
• Kindveilige afdekking van je zwembad
• Minder vervuiling van je zwembad en dus minder onderhoud nodig
• Minder verdamping, dus energiebesparend
• Temperatuurwinst
• Zwembad is veilig voor wind, sneeuw en andere weersomstandigheden

Je kunt ervoor kiezen de zwembadoverkapping te laten installeren, maar ze zijn ook leverbaar als zelfbouwpakket. Een mobiele zwembadoverkapping kun je zelf af en aan rijden wanneer je hem nodig hebt.

Zonnedeken

Een zonnedeken is de goedkoopste manier om je zwembad af te dekken. Een zonnedeken bestaat uit noppenfolie. De noppen houden de warmte vast en geven die af aan het zwemwater. Een zonnedeken is handig om ’s nachts over je zwembad te leggen, zodat de warmte niet teveel verloren gaat. Je kunt het ook gebruiken in het voor- en het najaar zodat het water iets warmer wordt en je toch al kunt zwemmen. Verder houdt een zonnedeken ook de vuiltjes uit je zwembad.

Veiligheidsafdekking

Veiligheidsafdekkingen heb je in alle soorten en maten. Het grote voordeel hier is, zoals de naam het zegt, dat je je zwembad kindveilig kunt afdekken als je zelf eventjes niet in de buurt bent. Er bestaan automatische en handmatige afdekkingen. Je zwembad wordt ook beschermd tegen bladeren en ander vuil. Een veiligheidafdekking laat ook geen licht door, wat de aanwezigheid van bacteriën en de groei van algen zeker zal beperken.

Winterdeken

Het is een aanrader om je zwembad in de winter af te dekken. Tenminste, als je je in de lente niet wilt wagen aan al dat schoonmaakwerk. Een winterdeken voorkomt dat vuil, bladeren en afval in je zwembad belanden. Sneeuw, regen, ijs en algen kunnen ernstige schade toebrengen aan je zwembad. Met een winterdeken is je zwembad volledig veilig

Je zwembad moet je regelmatig desinfecteren om het water te ontdoen van schadelijke organismen als bacteriën en algen. De meest gebruikelijke manier is de toevoeging van chemicaliën. Maar je zwembad ontsmetten kan op verschillende manieren! De belangrijkste vind je hier op een rijtje.

1. Desinfectie met chemicaliën

De meest gebruikelijke manier om je zwembad te desinfecteren is het gebruik van chloor. Indien nodig, als de pH-waarde te hoog of te laag is, worden er ook pH-minus poeders en pH plus poeders toegevoegd. Voordeel van chloor is dat het een gemakkelijke en goedkope manier is van desinfecteren. Het heeft ook een blijvend desinfectievermogen. Het nadeel is dat het schadelijk is voor het milieu en geïrriteerde ogen, ademhalings- en huidproblemen kan veroorzaken.

2. Zoutelektrolyse

Zout wordt gebruikt in de zogenaamde zoutchlorinators die via zoutelektrolyse chloor vormen. Deze techniek heeft veel voordelen. Je hoeft niet meer te werken met het gevaarlijke chloor en je zult geen last meer hebben van prikkende ogen of jeukende huid. Er hangt ook geen chloorlucht meer rond het zwembad.

3. Ozonator

Een ozonator is een toestel dat uit zuurstof ozon kan vormen. Ozon ontsmet het water automatisch al, waardoor je veel minder chloor zal moeten verbruiken. Ozon vermindert ook de groei van algen in je zwembad. Het nadeel van ozon is dat het geen blijvende desinfecterende werking heeft. Je zult de ozonator dus elke dag een paar uur moeten aanzetten. Grote voordeel is dat de overlast van chloor beperkt wordt.

4. Ionisator

Een ionisator zuivert het water door het gebruik van koper- en zilverionen en houdt het water vrij van algen en bacteriën. In combinatie met een ozonator heb je zelfs helemaal geen chloor meer nodig!

5. UV-licht

Ultraviolet licht kan de bacteriën, algen en andere micro-organismen in het water doden. Het grootste nadeel van dit systeem is het hoge kostenplaatje. Een systeem met UV-licht verbruikt immers veel energie en wordt daarom niet veel gebruikt.