Producteninformatie goed ingelicht beter kopen

De resolutie geeft aan hoeveel pixels het beeld bevat. Een digitaal beeld is opgebouwd uit heel veel kleine puntjes of pixels. De afkorting van pixel is ‘picture element’. Hoe meer pixels het beeld bevat, hoe groter het detail van het beeld en hoe hoger de resolutie.

Een megapixel is gelijk aan 1 miljoen pixels. De resolutie van een digitale camera wordt meestal in megapixels weergegeven.

Digitale camera’s heb je van 0.1 tot 39 megapixels en meer. Als je een foto wil afdrukken op een formaat van 10 x 15 cm dan heb je aan een camera met 2 megapixel genoeg. Voor foto’s tot 30 x 40 cm worden afgedrukt, is 5 megapixel voldoende. Meer megapixels zorgt dus niet meteen voor een betere foto, maar zorgt er wel voor dat een goede uitvergroting van de foto mogelijk is. Een groot aantal megapixels is dus vooral van belang als je de foto’s op groot formaat wil afdrukken.

Vooraleer je de gemaakte foto’s kan bewerken of opslaan op je computer, moet je ze natuurlijk eerst overbrengen naar je computer. Er zijn verschillende mogelijkheden om dit te doen.

In de meeste gevallen wordt er een verbindingskabeltje geleverd bij de camera. Je sluit dit kabeltje aan op je camera en op een USB-poort van je computer. Zo kan je de foto’s transporteren. Indien je computer niet over een USB-aansluiting beschikt, dan kan je een USB-insteekkaart kopen die in je computer geïnstalleerd worden. De meeste recente computers beschikken over één of meerdere USB-ingangen.

Een andere handige manier om je foto’s te transporteren is een kaartlezer. Je haalt het geheugenkaartje uit je camera en steekt het in de kaartlezer.

Kaartlezers bestaan er in vele soorten en prijzen. Elk type geheugenkaart heeft zijn eigen kaartlezer. In sommige kaartlezers kan je echter meerdere soorten geheugenkaarten kwijt. De kaartlezer kan intern geïnstalleerd zijn in je computer, maar je kan ook een externe kaartlezer aanschaffen die je aansluit met een USB-kabel op je computer.

Denk eraan dat niet alle digitale camera’s werken met Mac, Linux of alle versies van Windows. Ga daarom op voorhand na welk besturingssyteem je computer heeft en controleer of de camera dit ondersteunt.

Een digitale camera zal de foto’s die je neemt, opslaan in een geheugen. Als je een digitale camera koopt, wordt het geheugen meegeleverd. Meestal is dit een intern geheugen. De capaciteit van dit geheugen is vaak zeer beperkt (8 MB, 11 MB of 16 MB). Na het nemen van slechts enkele foto’s is je geheugen vol. Je kan dan de foto’s op je computer zetten of foto’s wissen. Dit is niet echt gebruiksvriendelijk.

Daarom is het aangeraden om een geheugenkaart (memory card) aan te schaffen. Dit is een kleine verwisselbare kaart die gebruikt wordt als extern geheugenopslag. De capaciteit van het geheugen ligt tussen 256 MB en 4 GB of meer.

Hoeveel foto’s je kan opslaan, hangt niet alleen af van de capaciteit van het geheugen maar ook van de resolutie en de kwaliteit waarin je foto opslaat.

Inderdaad, dat kan. Nadat je je foto’s getransporteerd hebt naar je computer kan je ze bewerken. Zo kan je de foto verkleinen of vergroten, het contrast instellen, draaien, rode ogen wegwerken, tekst toevoegen,… Er zijn tal van mogelijkheden om van je foto een mooi resultaat te maken.

Vaak krijg je bij je digitale camera software meegeleverd waarmee je de foto’s kan bewerken. Ook vind je internetsites waar je online de foto’s kan bewerken of kan je gratis fotobewerkingprogramma’s downloaden. Je kan ook software zoals Photoshop aanschaffen.

Sommige softwareprogamma’s zijn niet makkelijk voor een beginner om mee te werken. Je kan online of in het volwassenonderwijs cursussen volgen om te leren werken met deze software.

Pas op: niet alle software is geschikt voor het je computer. Zo werken sommige progamma’s niet voor Apple-systemen. Ga op voorhand na welke software op je computer draait.

Een nadeel van de digitale camera is dat ze veel stroom verbruiken. Het LCD-schermpje, de flits en de zoomlens kunnen er voor zorgen dat je al snel door je energievoorraad heen zit en je deze regelmatig moet vervangen of opladen. Bovendien zorgt een energiebron voor extra gewicht dat je moet meedragen.

Een aantal camera’s worden geleverd met een accu en bijhorende oplader. Andere camera’s werken op (herlaadbare) batterijen. We zetten de voordelen- en nadelen van beide even op een rijtje.

Accu

De accu en bijhorende oplader zijn in de prijs van de digitale camera inbegrepen. Er zijn dus geen extra uitgaven die je meteen moet doen, wat een voordeel is.

Nadelig is het feit dat wanneer je op vakantie gaat of een lange tijd wil filmen (bijvoorbeeld op een huwelijksfeest) je niet altijd de kans hebt om je accu, wanneer deze leeg is, opnieuw op te laden omdat je zo een aantal belangrijke momenten mist. Het is dan handig om een tweede accu aan te schaffen die je opgeladen bij je hebt. Dit betekent dan alsnog een extra uitgave.

Helaas zijn de accu’s ook niet universeel uitwisselbaar. Iedere fabrikant en vaak ieder model heeft zijn eigen accu en oplader. Wanneer je een nieuw toestel van een andere fabrikant koopt, heb je dus ook een andere accu en oplader nodig.

Batterijen

Als je een digitale camera koopt die op batterijen werkt, krijg je er meestal wegwerpbatterijen bijgeleverd. Je zal merken dat deze maar heel kort meegaan. Aangezien digitale camera’s veel energie verbruiken, kunnen ze na een kwartier al leeg zijn. Het is dan ook aangeraden om oplaadbare batterijen en een oplader te kopen. Dit betekent dus meteen een extra uitgave bij de aankoop van je digitale camera.

In tegenstelling tot de accu is een (oplaadbare) batterij meestal wel universeel. Als je een andere digitale camera die op batterijen werkt, aanschaft, hoef je dus niet opnieuw oplaadbare batterijen te kopen.

Accu’s en oplaadbare batterijen verliezen na een tijd sowieso aan capaciteit. Je kan ze in conditie houden door ze helemaal op te gebruiken ze dan weer volledig op te laden. Zo gaan ze langer mee.

Ja, dat kan. Er zijn verschillende manieren om een afdruk van je foto te maken.

De meest eenvoudige manier om je foto af te drukken, is via je gewone inkjetprinter. De kwaliteit van de afdruk zal echter te wensen over laten. Als je graag (veel) foto’s thuis afprint, kan je best een fotoprinter aanschaffen. Hierdoor kan je de foto’s afdrukken in een veel hogere kwaliteit.

Er zijn verschillende manieren om je printer de foto’s te laten afdrukken. De meest voor de hand liggende manier is de foto’s transporteren naar je computer en de printer aan te sluiten op de computer. Je kan ook het geheugenkaartje uit de camera nemen en in de printer steken. Als je camera is uitgerust met de optie Pictbridge of Directprint kan je ze rechtstreeks afdrukken op de fotoprinter. Een laatste mogelijkheid is, indien je camera over bluetooth beschikt, de foto’s draadloos naar de printer te sturen.

Als je niet over een (goede) printer beschikt, kan je de foto’s ook laten afdrukken door een fotoservice. Zo vind je in sommige winkels een fotokiosk. Deze leest je foto’s in via CD-rom, geheugenkaart of USB-stick. Je kan de foto’s dan enkele dagen later ophalen of je kan ze meteen laten uitprinten.

Ook online zijn er veel fotoservices te vinden waar je foto’s kan uploaden. Enkele dagen later kan je de foto’s gaan ophalen of worden ze aan huis geleverd.

Deze fotoservices drukken niet alleen de foto’s af op de standaardformaten, je kan een foto ook laten afdrukken op een mok, kalender, puzzel, t-shirt of kalender. Ook kan je een ingebonden foto-albums zelf samenstellen.

SACD staat voor Super Audio CD. In feite is het een DVD schijfje dat alleen geluid weergeeft. De extra ruimte die de DVD biedt ten opzichte van een CD wordt gebruikt om een hogere geluidskwaliteit op te slaan. Het geluid van SACD is dan ook opmerkelijk beter dan de gewone CD aangezien er gebruik wordt gemaakt van meerdere geluidskanalen.

De meeste SACD’s die op de markt komen zijn hybride, wat wil zeggen dat je ze in een gewone CD-speler kan steken om ze te beluisteren. Je kan dan wel niet genieten van de betere geluidskwaliteit. Dit kan pas als je ook een SACD-speler gebruikt. Met een DVD/SACD heb je een DVD-speler en een SACD-speler ineen.

De ontwikkeling van SACD staat echter nog maar in de kinderschoenen. De prijzen voor DVD/SACD-spelers zijn dan ook nog relatief hoog.

De strijd om de opvolger van de DVD te worden is ondertussen in alle hevigheid losgebarsten. De twee tegenstranders zijn de HD DVD en de Blu-Ray.

HD DVD

HD DVD, of High Density Digital Versatile Disc, werd in april 2006 op de markt gebracht in de VS. Er kan meer dan 30 Gigabyte aan data worden opgeslagen. Een DVD kan ‘slechts’ 4,7 Gigabyte bevatten. De techniek wordt ondersteund door Toshiba, NEC, Intel en Microsoft. Aangezien HD DVD verdergaat op de DVD kunnen de HD DVD-spelers compatibel worden gemaakt voor CD’s en DVD’s, een element dat zeer zeker in het voordeel speelt.

Blu-Ray

Sony en Phillips startten de ontwikkeling van Blu-Ray in 1995. Het systeem dank zijn naam aan de blauwe laser die gebruikt wordt om de gegevens te lezen in plaats van een rode laser bij CD’s en DVD’s. Aangezien het mogelijk is om meerdere lagen van elk 25 GB boven mekaar te plaatsen, kan de opslagcapaciteit van de Blu Ray meer dan 50 GB bevatten. Na Sony en Philips is ook Apple aan boord gegaan, waardoor Blu Ray kan rekenen op zeer sterke vertegenwoordigers. Ook de nieuwe Playstation 3 maakt reeds gebruik van de Blu Ray technologie.

HVD

Terwijl 2 honden vechten om een been, loopt misschien een derde er mee heen. Ondertussen is er ook al een opvolger van de opvolgers in ontwikkeling: De HVD (Holografic Versatile Disc). Deze nieuwkomer heeft maar liefst een opslagcapaciteit van 300 GB!

De verbindingen tussen je DVD-recorder en je tv kunnen een groot verschil maken in kwaliteit van beeld en geluid. We sommen de verschillende verbindingen even op.

Component video

Nieuwe tv’s met High Definition hebben meestal een component video input. Voor een optimaal resultaat schaf je dan best een DVD-recorder met component video output aan. Verbind de DVD-recorder en de TV met de driedradige component video kabel. Er zijn twee soorten component video: component progressive en component interlaced. Zorg dat het soort van je DVD-recorder overeenkomt met dat van je tv. Deze verbinding geeft je een zeer goed resultaat.

S-Video verbinding

Een S-video verbinding is een optie voor DVD-recorders en/of tv’s zonder component output. Je hebt hier waarschijnlijk een aparte kabel voor nodig.

SCART-aansluiting

Dit is de meeste bruikbare verbinding. Je zal hiermee een betere beeldkwaliteit krijgen dan bij een S-video verbinding en een bijna even goede kwaliteit als de component video verbinding. SCART kabels zitten meestal niet bij de DVD-recorders maar kan je apart verkrijgen.

Analoge RCA verbinding

Deze verbinding is beschikbaar op de meeste DVD-spelers. De resultaten zijn hier niet zo goed als bij de andere verbindingen, maar je krijgt in elk geval een beter resultaat dan met je oude videorecorder.

Met een Home Theater-systeem creëer je een thuisbioscoop met optimaal beeld en geluid. Het systeem wordt aangesloten op een DVD-speler (of DVD-recorder).

Beeld

Wanneer je een film bekijkt op DVD geniet je van een prima beeldkwaliteit. Door de digitale techniek is de kwaliteit veel beter dan bijvoorbeeld bij de videorecorder. Met het gebruik van een breedbeeldtelevisie verbeter je de beeldkwaliteit natuurlijk nog meer.

Geluid

Een opname op DVD is gemaakt op 3 of meer audiokanalen. Hierdoor kan je verschillende speakers plaatsen die een verschillend audiokanaal weergeven waardoor het lijkt alsof je je midden in de actie bevindt. Dit noemt men surround sound.

DVD’s kunnen 2 geluidsopties hebben: Dolby Digital en Digital Theatre Sound (DTS). Dolby Digital is een surround soundformaat dat vaak gebruikt wordt en ondertussen de standaard is geworden.

Onderdelen

Je kan een volledig Home Theater-systeem kopen dat alle onderdelen bevat maar indien je sommige elementen al hebt, kan in je vaak je eigen systeem ook samenstellen.

Een home Theatre system bevat de volgende onderdelen:

• Een dvd-speler of recorder: dit is het belangrijkste onderdeel van het systeem.
• Een decoder: deelt de verschillende audiokanalen die zijn opgeslagen op de DVD en stuurt deze naar de verschillende speakers.
• Een versterker: deze ondersteunt meestal Dolby Digital en Digital Theatre Sound. Sommige versterkers hebben een ingebouwde radiotuner.
• Speakers: Een Home Cinema System bevat meerdere speakers en wordt vaak aangeduid met 5.1, 6.1 en 7.1. Het cijfer 1 staat voor de subwoofer die zorgt voor de lage frequentie geluiden. Het andere cijfer geeft aan hoeveel overige speakers er zijn. Deze speakers zorgen voor de hogere frequentie geluiden.

Indien je reeds over een DVD-speler of recorder beschikt en je wil hierbij graag de andere onderdelen van een Home Theatre System kopen, ga dan na of je DVD-speler of recorder niet reeds over een ingebouwde recorder en/of versterker beschikt. Ga ook na of je voor je Home Theater System een optische of coaxiale digitale audio-uitgang nodig hebt want niet alle DVD-recorders beschikken over beide.